Peulgroenten
Een peul is een eiwitrijke vrucht die bestaat uit een vruchtblad en die bij rijpheid opengaat aan beide zijden. Peulen zijn het exclusieve kenmerk van de vlinderbloemenfamilie. Alle leden van deze familie hebben peulen; buiten deze familie komen peulen niet voor. De bekendste peulen zijn meerzadig, maar er bestaan ook eenzadige peulen.
Over het algemeen wordt de term “peulvruchten” gebruikt voor de zaden uit peulen, zoals erwt, linze, tuinboon, etc. Sommige peulen worden in hun geheel gegeten, zoals peultjes en sperziebonen.
De peulvruchten genoten bij de Romeinen een bijzondere status. Zo vernoemde de Romeinse familie Cicero zich naar de kikkererwt (cicer), terwijl de vooraanstaande families Fabius en Lentulus hun naam respectievelijk ontleenden aan de tuinboon (faba) en de linze (lens).
Er zijn een enorme hoeveelheid aan verschillende peulgroenten maar vreemd genoeg gebruiken wij in Nederland slechts een heel klein deel van deze groenten. Iedereen kent de bruine boon, sperzieboon, peultjes en de doperwt en dan begint het voor heel veel mensen al te donderen als je meer peulen benoemd. De ouderen kennen zeer zeker de kapucijner en tuinboon maar linzen, borlotti en ga zo maar door worden nauwelijks in onze keuken gebruikt.
Als je ze dan ook nog vers wilt hebben ben je helemaal een stap te ver. Onze winkels zijn gespecialiseerd in weinig ruimte, lage prijzen en snelle producten. Dat vinden gaat dus een forse klus worden. Ik ben blij dat ik de beschikking heb over ruim 200 meter moestuin en echt er gaat niets boven de smaak van peulgroenten die niet opgejaagd zijn om sneller te groeien maar gewoon op eigen tempo naar oogst toegroeien.
Hieronder een aantal recepten waarbij je de verse producten natuurlijk altijd kunt vervangen door diepvries en evt. gedroogd (die zul je dan ca. een halve dag tot een dag moeten laten wellen).